Ակնհայտ է, որ Ադրբեջանում ԱՄՆ-ի հետ ռազմավարական դաշնակցային հարաբերությունների հեռանկարի էյֆորիան բավականին բարձր է։ Այդ երկրի իշխանական փորձագիտական դաշտում ակտիվ քննարկվում է այն, որ ԱՄՆ-ն Ադրբեջանին տարածաշրջանում ընտրել է որպես իր դաշնակիցը։ Ադրբեջանում նաև խոսում են ռուս-ուկրաինական պատերազմի երկարաձգման անհրաժեշտությունից, քանի որ «Ադրբեջանի սահմանների մոտ չպետք է լինի որևէ ուժեղ, գերհզոր պետություն»։
Շատ հեռու գնացող մտքեր են նաև գեներացնում՝ ակնարկելով ՌԴ-ի մուսուլմաններով բնակեցված տարածքների պատկանելությունը՝ «արդարության հաստատմամբ »։ Իսկ թե ինչ նկատի ունեն, ասելով՝ արդարության հաստատում, կարծում եմ պարզ է։ Իսկ ահա քաղաքական գործիչներ, պատգամավորներ բաց խոսում են այն մասին, որ Հարավային Կովկասում այսօր միակ ռեալ ուժ ունեցողը, որը կարող է կռվել ցանկացած բանակի դեմ, ադրբեջանական զինված ուժերն են։ Այստեղ բանալի բառը ՑԱՆԱԿԱՑԱԾ բառն է, որի հասցեատերը ինչպես ՌԴ-ն է, այնպես էլ Իրանը։ Իրենց ԱՄՆ ռազմավարական դաշնակից համարող, ավելի շուտ, այդ գրությամբ աթոռին նստած Ադրբեջանը ակնհայտորեն սադրում է թե՛ Իրանին, թե՛ ՌԴ-ին:
Կարեն Հովհաննիսյան